Para a competición
elaborouse un cadro a eliminatoria directa dende os dezaseisavos de final. Os
gañadores da primeira eliminatoria seguiron o seu camino no cadro de campións,
mentres que os derrotados no primeiro encontro (por pouca sorte no sorteo, no
partido ou en xeral) tiveron unha segunda oportunidade no cadro de Consolación.
Comezou o peloteo
para os 27 participantes; e 24 partidos, 48 sets, 393 xogos, 3 tie-breaks e 7
supertie-breaks despois, Daniel Milego e Rafael Bastos plantáronse na final.
Non houbo grandes sorpresas xa que eran dous dos grandes favoritos, inda que
tamén Lucía Reche, Luis Ilarri, Marcos Parente ou Manuel Fernández fixeron
méritos case suficientes como para chegar victoriosos ata o final.
Rafa Bastos mostrou
unha vez máis que os seus partidos van por rachas, e desperdiciou un 4-0 a
favor; baixóuselle a persiana e Daniel aproveitou para impoñerse tamén no
segundo e neste caso definitivo set.
O cadro de
consolación, que se xogou con eliminatorias ao gañador de 9 xogos, estivo formado
case a partes iguais por “tenistas” locais e forasteiros, un promedio que tamén
se cumpliu na final onde o local Gil e a forasteira Silvia se xogaban ser o
mellor consolado; con victoria final da segunda cando o xogador local se tivo
que retirar por unha lesión que non se presume importante pero que no momento
lle impediu seguir loitando por un partido que ata entón levaba con resultado
favorable.
Todo isto foi
posible grazas á colaboración da Comunidade de Montes de Pereiras, a Asociación
Nosa Terra e o patrocinio dos trofeos polo Concello de Mos.
Especial
agradecemento ao organizador e xuiz-árbitro Roberto Riveiro polo seu ben facer
na organización e por ter evitado lembranzas familiares por parte dos
participantes.
No hay comentarios:
Publicar un comentario